දෙවෙන්දොරා
දොර අරින්න දෙවෙන්දොරා
තබකොචි සොහොන් ගැබේ
දොර අරින්න දෙවෙන්දොරා
සකුරා මලින් පිරුණු
ඇසි පිය යට
ඉන්නට මට තුරුල්වෙලා
ඇසි පිය හැර බලන්න
ඇවිදින් ඔබෙ සුපෙම්බරා
සඳ සරා හෙමින් ඇවිදින්
නිල් ගුවන් අරා සරමින්
කුමකුරා අරුංගල් ජෝඩුව
දිහා බලන්නේ
මට දරා ගන්න බෑ – ඔබ
හිත පුරා වෙලෙන්නේ
ඉකෙබනා මලින් මල ගෙන
ඉකිලනා හිතින් පැන් ඉස
මම ගෙනා ඔබේ සිත්තම
ඔබ දිහා බලන්නේ
මට කියාදෙන්න කෙළෙසද
සයොනාරා කියන්නේ
මංජුල වෙඩිවර්ධන
සයෝනාරා නොකියාම ගිහින්
ReplyDeleteසමු ගන්නෙත් නැතුවම
කබුකි රඟ හල ආයෙම
හමුවෙන්න දුන් පිළිණ
අමතකව ගිහින්
දෙවෙන්දොරා සංට
මළවුන්ගේ අවුරුදු දා
මළ ගිය ඇත්තන් කැටුවම
ඉකමණින්ම නැවත එන්න!