අයියනායක - විමලරත්න කුමාරගම

අයියනායක

සෙවණැලි අවදි නොම වන වැව් ඉවුරු කොනේ
කාලය විිසින් හෑරුව නුග ගසක බෙනේ
මළ කා කළුව ගිය ආයුද කැබලි පෙනේ
දෙවියෙක් නැතද මෙහි බලයක් තිබෙනු දැනේ

බුද ගුරු සනි හිරුට හිමි හැම දවස් වල
මේ සංහිඳේ එළියක් ඇත සවස් කල
ලෙඩ දුක් වලින් මිදුමට බාරයක් කළ
හැම දෙන එතැන රැුස් වෙති ගම ගෙවල් වල

වන පෙත දැවෙන විට වැද මළ හිරුගෙ රත
ගනඳුර වසන විට ආලෝකයෙහි නෙත
සඳ රැුස් ගලන විට තෙරපී සෙවණ මත
එක දෙවියෙක් නොවේ දාහක් එතැන ඇත

දෙවි දේවතාවුන් සැරිසරන මහ වනේ
පවතින බලය ඇඟ ලොම් තුඩකටද දැනේ
මොලයෙන් තමා ලෝකයෙ සුවය වැනැසුණේ
මගෙ ගැරහුමට නැත ඒ පිරිස යොමු වුණේ

සංහිඳ ළඟ බාරයට කිරි ඉතිරීම
කෙම්මුර දවස් වල පානින් සැරසීම
වන අතු කඩා ගස් දෙබලක දැවටීම
මා නොකෙරුවත් නොකෙළෙමි එය ගැරහීම

සාගත වසංගත හා එන නියඟ වලින්
සහනය පතා වන දෙවියන් ළඟට කෙළින්
යන මේ පිරිස සැරසීමට නුවණ මලින්
පෙළඹෙන අයට අනුකම්පා කරමි මුලින්

ගංගොඩ වටා මෝරන වන ලැහැබ මැන
අහුමුළු නෑර සිය අණසක පතුරු වන
බලවත් අයියනායක, දෙන ගොදුරු ගෙන
මේ අය රකිනු මැන යන එන සියලු තැන

පත්තෑ ගැටුස්සන් දෙබරුන් සිටින තැන
මීමුන් මදින් මත් වී අං මදින තැන
වැව් වල මිනී කන කිඹුලන් ගැනද දැන
මේ අය රකිනු මැන යන එන සියලු තැන

මාපිල් පිඹුරු නා පොළඟුන් සිටින තැන
අලි කොටි වලස් මුළු කොළහල කරන තැන
නිතරම ඔබ පුදුන මේ අය ඇඳින ගෙන
බලවත් දෙවි තුමනි දිව ? රකිනු මැන

විමලරත්න කුමාරගම

පියවරුන්ගේ දිනය - තුසිත් රවීන්ද්‍ර‍්‍ර අබේනායක

පියවරුන්ගේ දිනය

කළුවර පහව යන
උදෑසනකට ඇස් ඇර
තාත්තේ කියා කීවද
මා, මා නෙතු නොඇරි
උදෑසන තාම මතකද?

සිසිරය ගලා එන
සීත රැයක අවදිව
තුරුළු වුණු සෙනෙහස
තාත්තාගේ උණුහුම
තාමත් නුඹට මතකද?

කතාන්දර වල එන
බියකරු චරිත පණ ගෙන
බිය ගෙනෙන සිහින වල මැදියම
තාත්තේ කියා ගෙන නැගිටින
ළමා විය තාම මතකද?

මේ සොහොන
පාළුවෙන් තෙතබරිතය.
ඒ රාත‍්‍රිය සේම බියකරුය
නුඹලගෙ සිනා හඬ නෑසේය

පියවරුන්ගේ දිනයට
කොහේ හෝ ඉඳ අවුදින්
දන හොවා දිදුුල ඉටිපන්දම
තවත් වසරකට සෑහේය.

තුසිත් රවීන්ද්‍ර‍්‍ර අබේනායක

කළණ මිතුරු ගස්වැල් - නිහාල් රූපසිංහ

කළණ මිතුරු ගස්වැල්

ගස් වැල්
මල් ඵල
හට ගන්වයි
නොපතා
ප්‍රති උපකාර

වාසියක් නැතිව
මල ගෙයි ද නොයන
මෙකල
සීමා වේද යහගුණ
ගහට වැලට

නිහාල් රූපසිංහ

...හෙට - මහේෂ් මුණසිංහ

...හෙට


මහ පොලොව මත
සක‍්‍රීයම මිනිසුන්ටත්
නිහඬ වීමට සිද්ධවුන
මේ තද අඳුර
ගුප්තය
රහසින් සිද්ධවෙන දෑ
බිහිසුණුය

කෑලි කපන
ඔය අඳුරට
ඔය පොලොවෙහි ම
පොකුරු ගනනින් බිලිවුන
ඉතිහාසයක්
මටද ඇත

උරුමක්කාරකම් කිව්ව
පුංචි පැල
මහ ගස් හා
අවශේෂ තණ පඳුරු ද
මෙවර
බිලිගත් ඉක්මන

වසා ඉර හඳ
ඝන කළුවර
යටි වියන යට
ඝාතකයින් ගෙ
ගිනි කන වැටුනු එළියට
රැුවටුනු මිනිසුන් ය
පාරවල් වල පී‍්‍රති වෙන
ඇඟ නටවන

එළි
නිවන නොනිවන එක
උන්ටය
තිත්ත කළුවර හැමදාමත්
පොලොව මත දඟලන
අපටය

ශුන්‍යත්වයේ ගිලී
නොසන්සුන් ව
එහෙ මෙහෙ ඇවිදින
සංවේදී මිනිසෙක්
ඇත්නම්
ඇවිත් හෙට
පහනක් දල්වන්න

ඔය අඳුර
උතුරටත් දකුණටත්
දෙකටමය


මහේෂ් මුණසිංහ
06 2009

Death - Mathu Liyanage

Death


Life is not sweet though full of pain and rapture
It’s the sweetest minus suffering and pleasure,
You will not hear birds singing and leaves falling
Nor see blossomed flowers and bees humming
You don’t see changing seasons and fading flowers
As you become enwrapped by darkness.

You have left an impermanent world
Where there is nothing permanent and solid.

Death brings peace you longed for
And eternal peace you cried for.


Mathu Liyanage
(South Australia)

යළි උපදිමි - කූඹියා

ඉතිං කිවිඳුනි, - කේ නයනා එල් පෙරේරා

ඉතිං කිවිඳුනි,

”නව පරපුරක කවියක්
ගෙන කියවමි පදයක්
නොමැත එහි අරුතක්”
කිවිඳුනෙ
ඇයිද මේ හැටි දොසක්?

එකින් එක පද ඇමුණුවත්
රසක් නැතිලූ කව් පෙලෙත්
මදක් සැලූනොත් ඔඛේ හදත්
අපට කෝ නව මාවතක්

පතූරුවා කරුණා ගූණත්
කියාදෙනු නම් තවතවත්
පියෙක් වෙයි නම් තවත්
දුරක් යා හැකිය අපටත්

වෙනු හැකිද අත්වැලක්
පෙන්වනා නිසි මාවතක්
කූමට වෙනු තව පමාවක්
ඉතිං කිවිඳුනි,
පුදමි හද පිපි මල් මිටක්!


කේ නයනා එල් පෙරේරා
ගැබරෝන් බොට්ස්වානා

A Song for Tea - Mallika

A song for tea

From dawn to dusk the tender leaves
I pluck, pluck and pluck
As I toil, my sweat drop
To earn that mighty buck
My memory runs like a thunder strike
On a dark and rainy day
Nothing has changed in our lives so far
It’s just like yesterday
How we were brought for cheap labour
By the whites from far away
They sell our sweat in various blends
And make the whole world pay
“Any time is tea time” they say
When they drink the best
We drink the dust and work all day
Without nourishment and rest
I slog and slave just to live
And feed the mouths at home
But I earn much more as foreign exchange
That keeps the country warm
I am called a coolie! With no respect!
For the work I do with pain
With an iron will I sing aloud
That my labour won’t be in vain
If, I am called a worker
Of dignity, fame and skill
A human being, and a woman at that
As with pride I stand still
From dawn to dusk the tender leaves
I pluck, pluck and pluck
As I toil, my sweat I drop
To earn that mighty buck

Mallika
-berlin-

ආරාධනය - වරුණ සාවින්ද

ආරාධනය

කාටවත් නොදැනෙන්න
නොහැෙඟන්න
මෙහි එන්න
කොහේ කොතැනක ගියත්
ආපසු හැරී එන්න
ඇවිත් යන්නට හරි එන්න
සඳ වතුර ගලා එන
මිටියාවතේ
හරිත නිල්ලේ පෙෙඟන
රාති‍්‍රය
මල් පියලි මුදු රේණු
තුරු හිසින් රැගෙන විත්
සීරුවට බිම තබන
සුළග
විසල් තුරු පත් අගින්
අතු රිකිල්ලක හිඩසකින්
මහා කරුණාවකින්
බිම බලන
සක්වල
පාවහන් ගලවා තබා
පිණි පලස මැදින්
පරඩලා පත් මතින්
මෙහි එන්න
ඇවිත් මේ
ගග දියට එබිගෙන
අනන්තය පා මුලින්
මොහොතකට
මා ළඟින් හිඳගන්න
එච්චරයි

වරුණ සාවින්ද

නොමියෙමි පි.75 - සේකර

ගුරු ගීතයක් - ඉසුරු ප‍්‍රසංග

ගුරු ගීතයක්

මතකය නුඹේ පැටිවිය
තුටුවීමි අපමණ
දෙපෙති ලා හිනැහුණු’යුරු දැක

සුරැකීමි දත් ලෙස
මගේ කුදු ගත
මහා සෙවණක් සේ
හැකි ලෙසින් අව්රා නුඹ වට

දුටිමි පොප්ලර් තුරු සේ
බෝ උස්ව බෝ උස්ව
ඇදෙන වග නුඹ
මට ළඟා වනු බැරි අහසට

කාලය ද වියැකී
වැඩෙන විට අප’තර මහ දුර
හද රිදුම් අතුරෙන්
දුටුවෙමි ලෝ සැටිය මේ වග

අඟුටුමිටි ගසකි මම
අද නුඹේ පය පාමුල
සෙවණ දෙනු කෙලෙසද
පෙර සේම සඟවා පපුතුර

නැවතී හිඳිමි
බලා නිහඬව දුරු ගගනත
තණ පඳුරු අතරෙහි
යළි ඒ ද නුඹ මා සෙව්මට

කඳු වළල්ලෙන් පිට
දක්නෙමි විසල් ලොවක් ඇති වග
නුඹ පතා මඟ බලන

යන්න යන්න නුඹ
යා යුතුම වේ හෙට
පසු නොබා ගිරිහිස් ජයගෙන

ඉසුරු ප‍්‍රසංග

කඩ කඩ හදන සෙල්ලම් - ඊ ඒ ඩෝසන් ප‍්‍රීති

කඩ කඩ හදන සෙල්ලම්

දාර්ශණිකයෝ මවෙත ඒ
අක්ෂර වදන් වැකි දරා අත
කඩ කඩ හදන සෙල්ලම
එක එක ප‍්‍රවාද මවමින්
අදහස් චින්තාවලි
කඩ කඩ හදන සෙල්ලම්

අක්ෂර වදන් වැකි
අරුමෝසම් ලෙස අතුරා
කවියක් තනන කවියෙක්
කඩ කඩ හදන සෙල්ලම්
හදමින් කඩමින් සෙල්ලම්

වාස්තු සතර දත්තෙක්
ගල් ගෙඩි ගඩොලු නෙක හැඩ
එකිනෙක මතින් තබමින්
කඩ කඩ හදන සෙල්ලම්
නෙක නෙක දනන්

නෙත සිත සනසන
වාස්තු රත්න මවන සෙල්ලම්

අතීතයෙ එක මොහොතක
ප‍්‍රාණය ලද හඩකට ලැබි
අරුතක් විනිසන්නට
කාලයෙන් ඔබ්බට ඇදෙන
කඩ කඩ හදන සෙල්ලම්

කිසිදා නිම නොවන
කඩ කඩ හදන සෙල්ලම්

ඊ ඒ ඩෝසන් ප‍්‍රීති

බවුන් වඩන ම මිතුරාට - උපුල් සේනාධිරිගේ

බවුන් වඩන ම මිතුරාට

උදුළ සඳ කෙඳි රැහැන් රොද බැඳ
වපුළ තුරු හිස් අතු දෙපස ඇද
බිම අතුළ සළ පතළ මළු මත
පුලින කැට දිලි රුවන් විලසින

මහලු සල්ගස පාමුලක හිඳ
සඳෙහි සිහිලස විඳින එක ලෙස
අතුල සල් මල් බුමුතුරුණු අස
සොයනු මෙන ඔහු දිවිය සන්තුස

අහස් කුස ගෙන සරන ඔහු ඇස
සඳෙහි බිම්බය දකිමු රිසි ලෙස
වජ‍්‍ර මාලා පැලැඳ කොත් හිස
ඔහුට පිළිසරණක් ය බුදු ඇස

ඔරායන්ගේ රුව අහස් කුස
දිසේ ඉඳහිට තරු මඩුළු අස
ක්ෂීර පථයක ගිලිහ තරු ඇස
දැවී අළු වනු දුටී ඔහු ඇස

නිබඳ දඩයම් සොයන රුදු ඇස
ගොදුරු ලොබ බැඳ දුවන එක ලෙස
කිත් යසස් විමසමින් ඒ ඇස
විමසීය රන් මඟක් ලෝ කුස

ගිනි ගැනුණු රන් කිහිරිවන් ඇස
පෙති තැළුණු උත්පලා විය ඇස
යුගදුරක නිති දැවෙන මේ ඇස
නිවන ඔසුවක් සොයයි ඔහු ඇස

මැදින් විය වන පස අරම හිඳ
දුකින් දුක සැපයක් ම ලෙස විඳ
ඉඳින් සල්මල් සුවඳ විඳ විඳ
නුඹට යහපත පතමි සකිසඳ

උපුල් සේනාධිරිගේ

කවි බිඳු -ලක්ශාන්ත අතුකෝරල

කවි බිඳු

කහ පැහැ හිරුගේ කැබලි ද
මේ
ඇසල ගස් යට

අවර්ණ ජලය
නිල් පෑ ගන්නෙ විල තුළ
දිය වීමෙන්ද මහනෙල්

උණ කොළ අස්සේ
සුළඟින් සෙලවෙන
පොල්කිච්චෙක්

බුම්මාගත් වදුළු අතර
කිරි දත් පෙන්නා සිනාසෙන
පිච්ච මල්

වී කරලුත් නැමෙන්නේ
පන්සල දෙසටමයි

සුළඟ බල කරන නිසා
වරින් වර
ගඟ සිපගනියි
උණ අතු

-ලක්ශාන්ත අතුකෝරල-

Poems of Kamala Das

The Rain

We left that old ungainly house
When my dog died there, after
The burial, after the rose
Flowered twice, pulling it by its
Roots and carting it with our books,
Clothes and chairs in a hurry.
We live in a new house now,
And, the roofs do not leak, but, when
It rains here, I see the rain drench
That empty house, I hear it fall
Where my puppy now lies,
Alone..
(From Only The Soul Knows How To Sing)

Love

Until I found you,
I wrote verse, drew pictures,
And, went out with friends
For walks…
Now that I love you,
Curled like an old mongrel
My life lies, content,
In you….
(From Summer in Calcutta)

Winter

It smelt of new rains and of tender
Shoots of plants- and its warmth was the warmth
Of earth groping for roots… even my
Soul, I thought, must send its roots somewhere
And, I loved his body without shame,
On winter evenings as cold winds
Chuckled against the white window-panes.
(From Summer in Calcutta)

Kamala Das

සම්ප්‍රදායික නාට්‍ය කලාවට හිතැති තරුණයෙක් - සන්නස

සම්ප්‍රදායික නාට්‍ය කලාවට හිතැති තරුණයෙක්.
දිනේෂ් ඈපාසිංහ

කියවන්නඃ

පිළිහුඩුවී - මංජුල වෙඩිවර්ධන

මක් නිසාද යත් (පි.64) -සේකර-

හැම තැන ම මම සෙව්වෙමි
සුන්දරත්වය කොතැන වේදැයි

ජෝර්ජ් කීට් ගෑ සායම ඇතුළත
අමරදේව ගෑ ගීයක
තිස්සගෙ සිව ප්‍රතිමාවක
අවුකන අනුරාපුර නටඹුන් මැද

අහස් පැහැය උකුව මැවුණ
ඈත නීල කඳු වැටි මත
පාට පාට සැඳෑ වළා කැළුම් අතර
දුන්හිඳ දියලුම ඇලි තුළ
අන්තිමේ දී මට හමු විය
මිනිසාගේ හද තුළ එය

කෙතරම් දැඩි හදක් වුව ද
යම් දවසක
දයාදියෙන් ආර්ද්‍ර වී
කඳුළු සලන මොහොතක් ගැන

විදුරු මිණක සේ බබළන
ඒ හදවත
ඒ මොහොතෙහි අත්ලට ගෙන
බලනු මැනව
මේ මිහිපිට කිසිම දෙයක්
ඒ තරමට සුන්දර නැත..

-සේකර-

නූතන ජන කවි - පරාක්‍රම කුරුප්පු

උත්තර සමාජයක් -සේකර

උත්තර සමාජයක් ගොඩ නැගීමේ මුල් පියවර
කෑමෙන්
බීමෙන්
ඇඳුමෙන්
පැළැඳුමෙන්
ගෙයින් දොරින්
තෘප්තිමත් වූ ලොවක් තැනීම ය.

-සේකර-

අරවින්ද නම් ඔහු.. - රංජිත් ගමගේ

අරවින්ද නම් ඔහු..

බතී.. මෙහෙ එන්න
බලන්න
පිටගම්කාරයෝ ඇවිත්
මහ ගෙදර
අද..
කෝ, කොහිද?
අරවින්ද...
ඔබ
කියා දුන්
’ඉංග්මාර්’
කන්තෝරු කාමරේ
මේසෙ උඩ තාම
සොයමි මම...
කොහිද? අරවින්ද,
ඔබ..
’නියතයකි.. ’
’නිමිත්තකි.. ’
ඔබ...
කියවා අවසන් නොකල
පොතකින් ගිලිහුන
සොඳුරු කවියකි..

රංජිත් ගමගේ
රියාද් නගරය

හලෝ.... හලෝ... - හිරිකුළුවේ, මියුලා ආරියවතී

හලෝ.... හලෝ... - හිරිකුළුවේ, මියුලා ආරියවතී

පෙර වදන:
එම කවිය මෙවර සන්නස කවි පිටුවේ පළ වූවකි. එහි ඇති විශේෂත්වය නිසාම මෙලෙස උපුටා එවන්නට සිතුවෙමි. මෙය කුමන කවි යුගයකට අයත් කවියක් දැයි කියවන විටදිම ඔබට සිහි ගැන්වෙනු ඇත. එමෙන්ම අර්ථ රසයත්, හාස්‍යයත් මනාවට කැටිකොට යම් සංවාදයක යෙදෙයි. එපමණක් නොව එය එතරම්ම රැුඩිකල් ස්වරූපයකින් ලියා ඇත්තේ වෙන කිසිවකු නොව කොළඹ යුගයේ ප‍්‍රකට කවියකු වන හිරිකුළුවේ සුසිල් පේ‍්‍රමසිරි නම් කිවිඳුගේ බිරිඳ මෙන්ම රෝහණ ධර්මකීර්ති නම් ප‍්‍රකට සංගීතඥයාගේ මැණියන් ය. තවත් දිගු කාලයක් මෙලෙස නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන්නට ප‍්‍රාර්ථනා කරන අතර ඇගේ අනෙක් නිර්මාණ ද ගෙන්වා ගැනීමට හැකි වේ යැයි සිතමි.

-තුෂාරි-

හලෝ.... හලෝ... - හිරිකුළුවේ, මියුලා ආරියවතී

ගුරු ගීතය - සංජීවිකා මනෝහාරී දයානන්ද

අහන්නඃ
http://www.divshare.com/download/launch/3693403-213

ගුරු ගීතය සම්පූර්ණයෙන් කියවන්න:

http://www.mediafire.com/?2dqumzftnxwhttp://

අක්‍ෂර සෙනග - 2009

කවි සහ කෙටිකතා නිර්මාණ තරගය

http://www.boondi.lk/ වෙබ් අඩවිය මගින් එහි වර්ෂපූර්ණය වෙනුවෙන්, එළඹෙන සැප්තැම්බරයේ දී සංවිධානය කරනු ලබන අක්ෂර සෙනග දෙවන සැසිවාරයට සමාන්තරව, කවි සහ කෙටිකතා නිර්මාණ තරගයක් පැවැත්වෙයි. මෙමගින් සාහිත්‍යය පිළිබඳව යම් උත්තේජනයක් ඇති කිරීමට අපේක්ෂිත ය. පැහැදිලිව පෙනී යන එම අරමුණට අමතරව, මෙය සැබෑ පරාර්ථකාමී අරමුණු වෙනුවෙන් ලේඛනයේ යෙදෙන මිනිස්සු මේ පොළොව මත තව දුරටත් ඉතිරිව සිටිත් ද යන්න පිළිබඳ ඇසිඞ් පරීක්ෂාවක් ද වෙයි. එක් අශ්වයෙකු වින් කරන රේස් පවත්වන වෙළෙන්ඳන් හීනයකින්වත් නොපතන අන්දමේ ත්‍යාග පිරිනැමීමේ රටාවක් මෙහි ලා අප විසින් සැලසුම් කරනු ලැබ තිබේ.

තරගය පාසල් සහ විවෘත යන අංශ දෙකෙන් පැවැත්වෙයි.

පාසල් අංශය - ලංකාව තුළ රජයේ පාසල්වල උසස් පෙළ පන්තිවල ඉගෙනුම ලබන සිසුනට පමණක් මේ සඳහා ඉදිරිපත් විය හැක.
විවෘත අංශය - වයස් සීමාවක් නැත. ලංකාව තුළ හෝ ඉන් පිටත වාසය කරන ඕනෑම ලාංකිකයෙකුට මේ සඳහා ඉදිරිපත් විය හැක.

කොන්දේසි-

1. තරගය කවි සහ කෙටිකතා ලෙස අංශ දෙකකින් යුතු වන අතර එක් අයදුම්කරුවෙකුට මේ අංශ දෙකම සඳහා හෝ එකක් සඳහා ඉදිරිපත් විය හැක.

2. නිර්මාණ භාර ගන්නා අවසාන දිනය - 2009 අගෝස්තු 17.

3. කෙටිකතා අංශය සඳහා එක් අයදුම්කරුවෙකුගෙන් එක් නිර්මාණයක් පමණක් සලකා බැලෙන අතර කවි සඳහා කවි නිර්මාණ දෙකක උපරිමයට යටත්ව නිර්මාණ එවිය හැක.

4. සිංහල බසින් කළ නිර්මාණ පමණක් ඉදිරිපත් කළ යුතුය. නිර්මාණ සඳහා වෙනත් කිසිදු සීමාවක් (වචන සංඛ්‍යාව හෝ තේමාව හෝ මතවාදීමය) නොමැත.

5. එවනු ලබන කිසිදු නිර්මාණයක නම, ලිපිනය ආදී කිසිදු විස්තරයක් සඳහන් නොකළ යුතු අතර හැඳුනුම්පත් අංකය (ජාතික/තැපැල්) පමණක් නිර්මාණ සඳහා භාවිතා කරනු ලබන සියළු කඩදාසි වල සටහන් කළ යුතුය. විදෙස්ගත ලාංකියන්ට පමණක් විදේශ ගමන් බලපත‍්‍ර අංකය හැඳුනුම්පත් අංකය වෙනුවට යොදා ගත හැක.

6. සාමාන්‍ය තැපෑලෙන් නිර්මාණ එවන අයදුම් කරුවන්ට පැහැදිලි අකුරෙන් ලියූ අත් පිටපත් හෝ යතුරු ලියනය කළ මුද්‍රිත පිටපත් හෝ එවිය හැක.

7. ඊමේල් මගින් නිර්මාණ එවන අයදුම් කරුවන් අභය අකුරු මාදිලියෙන් (FMAbhaya) ටයිප් කොට ms-Office Word ගොණුවක් ලෙස අමුණා එවිය යුතු අතර එම ගොණුවේ මුල හැඳුනුම්පත් අංකය (ජාතික/තැපැල්) පමණක් සඳහන් කළ යුතුය. විදෙස්ගත ලාංකියන්ට පමණක් විදේශ ගමන් බලපත‍්‍ර අංකය හැඳුනුම්පත් අංකය වෙනුවට යොදා ගත හැක. ගොණුවේ නමෙහි හෝ ගොණුවේ කිසිදු තැනක නම, ලිපිනය ආදී කිසිදු විස්තරයක් සඳහන් නොකළ යුතුය. ඊමේල් හැඳින්වීම (Subject)- ”AKSHARA SENAGA 2009 COMPETITION” ලෙස යෙදිය යුතුය.

8. තැපෑලෙන් එවන නිර්මාණ එවිය යුතු ලිපිනය -
අක්ෂර සෙනග 2009, කවි සහ කෙටිකතා නිර්මාණ තරගය, බූන්දියේ අපි, අංක 190/3/A, කැන්දලියැද්ද පාලූව, රාගම.

ඊමේල් ලිපිනය - boondionline@gmail.com

9. සියළු අයදුම්කරුවන් පහත දැක්වෙන විස්තර සැපයිය යුතුය. තැපැල් මගින් නිර්මාණ එවන අයදුම්කරුවන් වෙනම කඩදාසියක ද ඊමේල් මගින් නිර්මාණ එවන අයදුම් කරුවන් වෙනම ms-officd word ගොණුවක් ලෙස ද මෙම විස්තර එවිය යුතුය.

ආදර්ශ අයදුම් පත - පාසැල් අංශය

නම-
ඔබ සහභාගී වන අංශ - (කෙටිකතා පමණයි/ කවි පමණයි/ කෙටිකතා සහ කවි යන අංශ දෙකම)
උපන් දිනය-
හැඳුනුම්පත් අංකය (ජාතික/තැපැල්)-
පුද්ගලික ලිපිනය-
පුද්ගලික දුරකථන අංකය-
උසස් පෙළ විෂයය ධාරාව-
පාසලේ නම-
පාසලේ ලිපිනය-
පාසල අයත් මැතිවරණ කොට්ඨාශය-
විදුහල්පතිතුමාගේ නම-
පාසලේ දුරකථන අංකය-


ආදර්ශ අයදුම් පත - විවෘත අංශය

නම-
ඔබ සහභාගී වන අංශ - (කෙටිකතා පමණයි/ කවි පමණයි/ කෙටිකතා සහ කවි යන අංශ දෙකම)
උපන් දිනය-
හැඳුනුම්පත් අංකය (ජාතික/තැපැල්)-
විදේශ ගමන් බලපත‍්‍ර අංකය (විදෙස්ගත ලාංකියන්ට පමණක්)-
පදිංචි රට (විදෙස්ගත ලාංකියන්ට පමණක්)-
මැතිවරණ කොට්ඨාශය-
පුද්ගලික ලිපිනය-
පුද්ගලික දුරකථන අංකය-


තිළිණ-

කෙටිකතා සඳහා
පාසල් අංශය - රු. 25,000.00
විවෘත අංශය - රු. 20,000.00

කවි සඳහා
පාසල් අංශය - රු. 30,000.00
විවෘත අංශය - රු. 15,000.00


තිළිණ ලබා දීමේ කොන්දේසි-

1. ජයග‍්‍රාහකයා සිය අනන්‍යතාව තහවුරු කළ යුතුය.
2. සියළු තිළිණ පුද්ගලික ප‍්‍රදානයන් නොවන අතර ජයග‍්‍රාහකයාට තමන් කැමති පාසැලක් නම් කිරීමේ වරම හිමි වෙයි.
3. ජයග‍්‍රහණය කළ මුදලේ අගයට සරිලන පොත් ප‍්‍රමාණයක් එම නම් කරන ලද පාසැලේ පුස්තකාලයට අප විසින් පිරිනමනු ලැබේ.
4. ජයග‍්‍රාහකයන් විසින් නම් කරනු ලබන සියළු පාසැල් රජයේ පාසැල් විය යුතු අතර, තිළිණ ප‍්‍රදානය සඳහා එම පාසැලේ විදුහල්පතිවරයා හෝ ඔහුගේ අවසරලත් අයෙකු පැමිණිය යුතුය.
5. තිළිණ ප‍්‍රදානය 2009 සැප්තැම්බර් මස කොළඹ දී පැවැත්වෙන අක්ෂර සෙනග 2009 උළලේ දී සිදු කරනු ලැබේ.
6. සාධනීය තත්ත්වයේ ඇති සියළු නිර්මාණ බූන්දි සහ ආශ‍්‍රිත වෙබ් අඩවිවල පළ කෙරෙන අතර, එම නිර්මාණ ඉදිරියේදී අප විසින් මුද්‍රණයෙන් එළි දැක්වීමට අපේක්ෂිත කෙටිකතා සහ කවි නිර්මාණ සංග‍්‍රහයන්ට ද එක් කරනු ලැබේ.

විමසීම්-
තරග කොන්දේසි සම්බන්ධ සියළු විමසීම් සඳහා පහත දුරකථන අංකය භාවිතා කරන්න.
071 4488498 (අමිල චන්ද්‍රසෝම)

බූන්දියේ අපි
http://www.boondi.lk/
Sri Lankan Site for Literature, Arts and Politics.
අංක 190/3/A, කැන්දලියැද්ද පාලූව, රාගම. 0777260817 boondionline@gmail.com

අසපුවක් සේ සිටියා - තනූජා ධර්මපාල

පොසොන්...!

කැටපත් පවුර.com

සොඳුරු කවියාගේ සමුගැනීම ඔස්ටේ‍්‍රලියාවෙන් පිළිතුරක්

සොඳුරු කවියාගේ සමුගැනීම ඔස්ටේ‍්‍රලියාවෙන් පිළිතුරක්

(උදේනි සරත්චන්ද්‍රගේ ‘පුරඟන නැඟණියෝ’ කාව්‍ය සංග‍්‍රහයේ එන ‘සොඳුරු කවියාගේ සමු ගැනීම’ යන ප‍්‍රබන්ධයේදී කවියා ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ වෙසෙන සුනිල් ගෝවින්නගේ මිතුරු කවියා ගෙන් තියුණු පැනයක් විමසයි.)

‘ඔබ කවියෙකි සොඳුරු
පර්ත් පුරවර වෙසෙන
පැන විසඳන දැනුම
දරා ඔබ අප අතර
සැණින් එසැණින් පෙනී
යන්ට කාරණ කිම ද?’
‘පුරඟන නැඟණියෝ’ කාව්‍ය සංග‍්‍රහය - උදේනි සරත්චන්ද්‍ර

තව ම නොදනිමි නැගෙන නිරතුරු
මතක දිවයින දැවෙන පැනයන්
සැණින් එසැණින් පෙනී
යන්ට කාරණ පැමිණි විගසින්
දනී නම් ඔබ හඬයි සුමිතුර

යුද බියක් නැති වුව ද මේ රට
වෙතියි නෙක පැන විසඳ ගන්නට
ආදි වාසින් මෙරට වෙසෙනා
මැරෙයි නිරතුර යුදක් නැති වුව!

මගේ කළු හම දකින මිතුරන්
සිතේ සැකයක් නැගෙයි නිරතුරු
මතක දිවයින අතැර ආ මා
සිංහ පෝතක - කොටියකු ද වග!

මගේ පුත් රුව අකුරු කළ සොඳ
පාසැලේ සිටි සුදු ගුරුන් කැළ
ඉවත් කොට ඔහු පංතියෙන් දින
යැවී නිවසට කළු හමට බැන

මට උඩින් සිට නිතර අණ දෙන
සිවිල් සේවේ සුදු ම මිතුරන්
යවයි පිට රට මෙරට පස් නිධි
රටේ හැම තැන තිබේ වලවල්

මතක දිවයින වෙතත් නෙක පැන
එසැම විසඳන නුවණ නැති මට
සැණින් යන්නට මගේ රට ගම
විසඳ ගත යුතු පැනය අපමණ!

සුනිල් ගෝවින්නගේ
පර්ත්, බටහිර ඕස්ටේ‍්‍රලියාව

http://www.silumina.lk/punkalasa/20090607/_art.asp?fn=ar09060711

මෙම සුනිලුන්ගේ නිර්මාණය කියවද්දී මට නැගුනු අදහස් කීපයක් ලියා එවන්නට සිතුනි.
නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන සහෘදයන් සිය නිර්මාණ හරහා එකිනෙකා අමතා ගන්නා විරල අවස්ථාවක් මෙ නිර්මාණය තුල වීම මගේ සතුටට හේතු වෙ. එබඳු දෙබසක් කාව්‍ය නිර්මාණ තුල ගොඩනැගීමෙ වැදගත්කමක් වෙයි. කාලයක් ගෙවුනම අතීත නිර්මාණ ස්මරණය කරන්නට යෙදෙන විටෙක මෙබඳු දේ බොහෝ සංවෙදනාත්මක මතකයන් අවුස්සනු නොඅනුමාන බැවිනි. එමෙන්ම එතනිනුත් කලක් ඉක්ම ගිය පසු තුන්වැනි පාර්ශවකරුවකුට කිසියම් යුගයක එනම් අද මා කතා කරන මෙ යුගය අතීතයට එක් වූ කාලෙක, ඒ යුගයේ සමකාලීන කවියන් හදාරන විටෙක ඔවුනොවුන් එකම යුගයක නියෝජනය කළ බව සිය පර්යේෂණයක උපුටා දක්වන්නට ද මෙ බඳු නිර්මාණ නිහඩ වගකීමකින් පොත් පත් සහ හාඩ් ඩිස්ක වල බැඳීවෙළී ජීවත් වනු ඇත.

එබඳු සාහිත්‍ය පර්යේෂණයක යෙදෙන්නන්ට මහෝපකාරී වන මෙකල සැබෑ ලෝක තතු අනාවරණය කර ගැනීමට හේතු යුක්ති වන දැනුමක් ද මෙ කවි සංවාදය තුල කැටි වී තිබීම වඩාත් වැදගත් කාරණාවකි. අප මෙ ගත කරන යුගයේ මනුෂ්‍ය ජීවිතය සිය සංස්කෘති දේශ සීමා මායිම් අතික‍්‍රමණය කර විස්ථාපනය වී අවතැන් වී මනසින් මවා ගත් සිය ජන්ම ගති ගුණ සමග විලෝපිත පවුල නමැති විසිරුණු සංස්ථාවෙ සංතාපය කොතරම් ඉහලට බුර බුරා නැගෙන ගිනි කඳක් වන්නේ ද යන යථාව පැරෂුටයක එල්ලා පොලවට පතිත කරන්නට වාගාලංකාර ඇවැසි නොවන වග නිෂ්ඨාවට පත් වීම ද මෙබඳු නිර්මාණයකින් සිදුවෙ. එක් අතීත සමයක භූගෝලීය පෙදෙසක කලෙක කෙම් බිමක්ව පැවැති මනෝ මන්දිරයක හෝ යුටෝපියාවක සැබෑ තතු ගවෙෂණයක යෙදෙන එක්තරා සාහිත පිරියෙසුම්කරුවකු එය කෙසේ අනාවරණය කරගන්නට මෙ නිර්මාණය භාවිතා කරන්නේ දැයි කීමට මට නොහැකි වුව ද නියතයෙන්ම ගාමිණි වියන්ගොඩයන් විසින් පරිවර්තිත පීටර් ඇකො‍්‍රයිඩ් ගේ ප්ලේටො පත‍්‍රිකා හි දැක්වෙන ආකාරයෙන් නම් අරුම විකාර ලෙස විකේතනය නොවනු ඇත.

කවියකුගේ සැබෑ වෑයම කුමක් දැයි කවියන් විසින් තම තම නැණ පමණින් වටහා ගෙන ඇති හෙයින්, එමෙන්ම අද යුගයේ සියළු කාරණාවන් සම්බන්ධව ද ඒ සැබෑ බව විතැන් වී අනන්‍යකරණය වී ඇති හෙයින් ද මෙ කවිය හෝ කවියා සැබෑ කවියා යැයි ද මෙ කවිය හෝ නිර්මාණය සැබෑ කවිය හෝ නිර්මාණය යැයි කීමට ද මට කලබල විය නොහැකිය.

කෙසේ වුවද සයුරෙන් එහා රටකට වි සුනිලුන් තම මතක දිවයින සහ ස්වාත්මය කෙරෙහි යොමන මෙ සානුකම්පනය සිය නිර්මාණකරණයේ ආත්මය ලෙස වන්දනාමාන කරන මෙ අතීතකාමය කවර ලෙසක හෝ අඩුවෙන් තැකිය හැකි මානයක් නම් නොවන වග ඉඳුරා කියමි.

ඩෝසන් ප්‍රීති
2009.05.07

දිගු රැයක පෙම්වතකු දුටු සිහිනය - ඩෝසන් ප‍්‍රීති

දිගු රැයක පෙම්වතකු දුටු සිහිනය

ලැසි දිසි;
නුහුසු රැසි
සිප වැළැඳ
අහස් පති
නුහුසුන් ද පෙමින්
වෙළෙති
සිසි වැසී
අඳුර රජයති

නැති;
...... අවට කිසි
කිසිවකු නැති සකි
සිප සිප සැනසෙති
අඳුරට අඳුර වෙනෙස නැති

ඩෝසන් ප‍්‍රීති
200906

නූතන ජන කවි - රසික සූරියආරච්චි

නූතන ජන කවි

මාවිල් ඔයේ වක්කඩ හැංගූ හකුරූ
පුදුමාතලන් වෙරලේ දියවුනු අයුරූ
රට වටකර බැන්දත් සුවිසල් පවුරූ
ලෝ දම් කෙලෙස වලකනු හැකිවෙද? මිතුරූ

අවි ගත්තෝ මුලින් අවියෙන් වැඩ ගනිතී
අවසානයේ උන් හැම අවියෙන් නසිතී
ලෝක සොබාවය එහෙමයි දන කියතී
මරණ ලයිස්තුව නිමි දැයි සැක දැනෙතී

තිස් වසරක් යුධ ගින්නේ දැවුනු සඳ
ඇස් අන්ධව කන් බිහිරිව නොයාවිද
සිය දහසක් මළ බෙර හඬ මැදින් හිඳ
මොන හිතකින් කිරිබත් රස විඳින්නද?

යුධයට අරන් ගිය කඩු මුවහත ඇතුව
ගෙදර තියන් ඉන්නද? අද යු නැතුව
හෙරලි කොස් පැහෙන තුරු නැත ඉඳ යුතුව
පොලොස් ගැට කපමු අපි හෙට එකමුතුව

ගසා දුම් බඹර පරපුර එලවාපං
කඩා ගත් මීය රස කරමින් කාපං
මොකා කොහොම කීවත් ඒ ඉවසාපං
එපා ලෙවකන්න කෑ අත හෝදාපං

මිරිස් නොව ඉඟුරු කා දිව දැවේවි ද?
පෙරලූන ඔරුව මත කෙම් බිම හැදේවි ද?
ලබ්බට තැබුව අත පුහුලට තැබේවි ද?
අග්ගල ගිලපු යකු වෙහෙරත් ගිලීවි ද?

රසික සූරියආරච්චි

ජපන් හයිකු කාව්‍යය - මුරකමි කිජෝ

ජපන් හයිකු කාව්‍යය

ජල මකුළුවෙක්
ජලය මත හැපී උඩට විසි වෙයි
ජලය වානේ බඳු ය.

---------------

පස් පිඩක් බදා ගත් ගමන්
මිය ගොස් සිටින
තණ කොළ පෙත්තෙකි

මුරකමි කිජෝ
1865 - 1938

-ජපන් හයිකු කාව්‍යය-
පරි: ආරිය රාජකරුණා

අත් අඩංගුවේ මියැදෙමින් - කෝ.ආනන්ද

අත් අඩංගුවේ මියැදෙමින්

අපි ගේ කුරුල්ලන් වගේ
වියැට අහුලා කුස පිරෙව්වෙමු
අපි අපිට වූ නියමයන්
සත්‍යයේ නාමයෙන්
දරු සෙනෙහසින් වටුවකු බිජු රකිනා සේ
සපුරමින් සිටියෙමු

ඒ මහා පරිමාණ යන්ත‍්‍රයට
මම මුරිචචි ඇණයක් වූවා පමණි
සොයුරනි !
ඔබ සැවොම එකතු වී
දැවැන්ත දැති රෝදයක්ම වනු මැනවි

එදා මා සොයා ආවෝ මෘගයෝ ය
මුරු මුරු කරණයෙන් මාංස භක්‍ෂණයට පුරුදු ඇත්තෝ ය
මා ළය පළා උර පළා අතුල් පතුල් පළා
දෙතිස් වදයම දුන්හ ඔවුන්ගේ නියමයන් අනුව
පාහරයෝ පහර දෙති
නීහරයෝ නහර අදිති
එහෙත් සොයුරනි !
මම ඉතිරි කර ගත්තෙමි
ඔබ වෙනුවෙන්
හරය

මේ දැන් ලේ සොලවා
පණ වනසා
පණ කඳ මළ කඳක් කිරීමට
කුරිරු රංගන රඟති නැගී සිට
පිට මත වේදිකාවක් තනා

මොහොතක විරාමයකි
සමුගන්න අවසර යි
පන්නරයේ ගාමක ශක්තිය
තව මත් නලිය යි
සොයුරනි!
එය ඔබට එළිය යි.

කෝ.ආනන්ද
-මහ පොළොව අලුත් කිරීම 1994-

පිනෝකියෝ - සඳුන්

මගේ සිත.....! - වර්ණ රසිකා

මගේ සිත.....!

උදේට
වෙරදමා අමදින
හවසට
ආයෙමත්
හැඩිවෙන
සූදූ වැලි මිදූල..........!

වර්ණ රසිකා

වල්මත් වූ වස්සානය - චන්දි‍්‍රකා ද සිල්වා

වල්මත් වූ වස්සානය

කුරුළු ගී අයෝමය
ගිනි වැදුනු අහස යට
වළාකුළු තිර ඉරී
විරාමය නැත ඇසට..
සිත සසල වෙයි නිතර
නොපැහැදිලි සිහිනයක
අදිසි හඬකින් දෙඩූ
රහසක්ද මේ රැුයක.
නියං සායට වැටුන
කඳුළු සිසිලක මතක
දේදුන්න මෙන් නැගී
පායනා කල සිතක..
වස්සානයට පිපෙන
මල් අතර කහපාට
වසන්තේ මල් කිමද
පිපෙන්නේ ලේ පාට.

චන්දි‍්‍රකා ද සිල්වා

-- UNTITLED - අංජන ජයවීර

ඔවුහු යදින්නේ ජීවිතයයි!

ඔවුහු යදින්නේ ජීවිතයයි!
- සහෝදරත්වයෙන් ආයාචනා කරමු-

උතුරේ යුධ මුක්ත කලාපයේ සිට පැමිණ කන්තලේ මූලික රෝහලේ ප්‍රතිකාර ලබන සහෝදර ජනතාව විශාල සංඛ්‍යාවකට ඔවුන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා සපුරාගැනීම පිණිස එම රෝහලෙන් දන්වා එවූ අත්‍යාවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය ලැයිස්තුවක් මේ.

රෝහලෙන් දන්වා එවන ලද ද්‍රව්‍ය ලැයිස්තුව-

Dust Bin (Large) - 20
Rubber slippers (Size 4 - 10) (Size 5 - 10)
Combs (large) - 100
Lactogen 1 (dark blue packs) - 10
Anchor Full Cream Milk Powder - 50 packets
Shampoo packets (Sashay) - 150
Hair oil - 50 bottles
Ordinary colongue - 10 bottles
Sanitary pads - 50 packets
Coconut oil - 2 bottles
Bed Jackets (large) - 10
Skirts and blouses - 50
Baby dresses (under 12) - 25
Sarongs - 100
Shirts - 100
Bed sheets - 290
Underwear (S,M & L) - As much as possible
Tooth paste - 200
Tooth brushes - 270
Lifebouy Soap - 300
Baby Soap - 40
Nestomalt 400g - 12

නෙක දුක් ගැහැට මැද යුද ගින්නෙන් දැවුණු මේ මිනිසුන් වෙනුවෙන් ඔබට කළ හැකි අවම උපකාරයක් හෝ වේ නම් කරුණාකර හැකි ඉක්මනින් අප අමතන්න.

දුර ඇමතුම්- 071 2424709 (සංඛ)

email: info@ketapathpawra.com

මහාකවි පබ්ලෝ නෙරුඩා - ඉන්ද්‍රානි රත්නසේකර

අති පූජනීය වූ මනෝහර දීපයක්
මහාකවි පබ්ලෝ නෙරුඩා

නෙරුඩා සිය පද්‍ය රචනාවලද මිතුරන්ට යැවූ ලිපි වල ද ඉතා රසවත් ලෙස සිරිලක් බිමේ තමා ගත කළ අයුරු සටහන් කොට තිබේ. එකල තමාට එලන්, පැට්සි, අර්තියා (ELLEN, PATSY, ARTIYA) නමින් ශී‍්‍ර ලාංකික මිතුරියන් සිටි බවත් තනිකම නිසා මරදානේ පොත්හල්වලින් මලු ගණන් පොත් ගෙන්වාගෙන කියැවූ බවත් ලංකාවෙන් ඉන්දුනීසියාවට මාරු වූ දිනයේ ‘කිරියා’ නම් මුගටි පැටවා ද ගෙන ගිය බවත් කියැවෙන ඔහුගේ කවි සටහන් ඇත්තෙන් ම ලාංකේය හදවත්හි අභිමානයක් දනවන සුලු ය.

මීට අසූ වසරකට පමණ පෙර මෙ වැනි ම සීතල දුරුත්තක සිට කහ වන් මලින් තුරු වදුළු සැරසුණු පොසොන් සඳ දකිනා තුරු ම සිරි ලක් වෙරළේ සුන්දරත්වය මෙන් ම විටෙක සැඩ පරුෂ ලෙසින් නැගුණු මුහුදු රැළි ගැන සිය කවි සංකල්පනා අපූරුවට පෙළ ගැස් වු චිලි ජාතික මහාකවි පබ්ලෝ නෙරුඩා පිළිබඳ මෙ වැනි සටහනක් තැබීමට මට සිත් වූයේ ඔහුගේ එවන් කව් පෙළක් නෙත ගැටීමෙන් අනතුරුව ය.

එවකට දකුණු ලක වෙරළ බඩ ප‍්‍රදේශයේ දිවි ගෙවා ඇති මේ මහා කවියා වෙරළ සිප ගන්නා සාගර ජල කඳ පිළිබඳ කළ වැනුම සුනාමියෙන් කැළැඹුණු සයුරේ ස්වභාවය ගැන පෑ ඉඟියක් සේ හැඟේ.

මගේ වාසය වෙනස් වී ඇත
එක ම පොළොවේ වෙනත් දේසෙක
ලවණ මුසු වූ සුළඟ නටනා
සුසුදු දිය රැළි නිබඳ ගැටෙනා
වෙරළ අසබඩ රැඳුණු පියසක

තේජසින් පිරි හිරු උදා වී
විසුළ රන් කෙස් පිරි හිසක් මෙන්
කිරණ විහිදා රුක් මුදුන් මත
සදයි ඡායා දසුන් තරු මෙන්
කොරල් දිළෙනා සයුරු පත්ලේ

එහෙත් ඒ මහ මුහුද රළු වී
නීලවන් ගල් තලාවක් සේ
බියකරයි මා හද විටින් විට
මහා බල ඇති යෝධ රළ පෙළ
පුපුර පුපුරා දිවෙයි වෙරළට
මර හඬක් නංවමින් වාතල

නෙරුඩා ගේ මෙවැනි ගද්‍ය හා පද්‍ය සටහන් පිළිබඳ ව වරක් ස්පාඤ්ඤ රූපවාහිනී සේවය (TELEVISION OF SPAIN) මඟින් ගාලු මුවදොර වෙරළේ දී පටිගත කරන ලද වැඩ සටහනක් සඳහා කවි ගායනයෙන් සහභාගි වීමට මට ද අවස්ථාවක් ලැබුණි. මේ විශ්වීය කවියා අපේ මව්බිමේ සුන්දරත්වය මෙන් ම වෙරළබඩ දිවියේ දුක සතුට මුසු හුදෙකලා බව ගැන ලියූ කියූ දෑ කියවන විට මේ අපේ පුංචි දිවයින පිළිබඳ මහත් ආඩම්බරයක් දැනුණි.

මහාකවි පබ්ලෝ නෙරුඩා විසිවන සියවසේ හොඳ ම ලතින් ඇමෙරිකානු කවිය බිහි කළ ජාතික වීරයා ලෙස චිලි රටේ පැසසුමට පාත‍්‍ර වූවෙකි. ස්පාඤ්ඤ සාහිත්‍ය ඉතිහාසයේ නෙරුඩා සැලැකෙන්නේ ‘ස්පාඤ්ඤ කවිය නවීකරණය කළ මහා කවියා’ ලෙසිනි. ඔහු ගේ කවිය කෙතරම් උසස් වූවා ද කිවහොත් 1971 වසරේ සාහිත්‍ය පිළිබඳ නොබෙල් (Nobel) ත්‍යාගයට පවා හිමිකම් කීමට හෙතෙම සමත්විය.

දිවි ගමන

1904 චිලි (CHILE) රටේ පර්රාල් (ර්‍ථඒඅඅඒඹ්) නම් ග‍්‍රාමයේ ගොවි පවුලකට දාව රිකර්දෝ එලිඑසේර් නෙෆ්තාලි රේයේස් බසො අල්තෝ (RICARDO ELIECER NEFTALI REYES BASO ALTO) නමින් බිළිඳෙක් උපන. ළදරු වියේදී ම මව මිය ගියෙන් කම්කරුවකු වූ පියා ගේ සෙවණේ හැදී වැඩෙන්නට මේ දරුවාට සිදු විය. පාසල් විය එළඹෙත් ම සාහිත්‍යය විෂය භාර ගුරුතුමිය විසින් කළ පෙළැඹවීම් මත කුඩා කල සිට ම මෙතෙමේ කවි ලිවීමට පටන් ගත්තේ ය. ඔහු ගේ කුළුඳුල් කවිය ගෙතී ඇත්තේ දහඩිය හෙළමින් දුම්රිය මාර්ගයේ වැඩ කරමින් සිටි තම පියා ගැන ය. කවි ලියා නම සහ අත්සන යෙදීමට වන අවස්ථාවල ‘මගේ නම හරියට කෝච්චියක් වගේ දිගයි නේ’ යනුවෙන් මැසිවිලි නැගි හෙතෙම එවකට තමා වඩාත් රුචිකළ චෙකොස්ලෝවෙකියානු ජාතික කවි ජාන් නෙරුඩා (JAN NERUDA) ගේ නමෙන් කොටසකුත් සිය පියා විසින් තමා අමතන ලැබූ පබ්ලෝ නාමයත් එකට ඈඳ්‍ර ගනිමින් ‘පබ්ලෝ නෙරුඩා’ නමින් හඳුන්වා ගත්තේ ය. එදා පටන් මුළු මහත් විශ්ව සාහිත්‍යයට ම හෙතෙම පබ්ලෝ නෙරුඩා නම් විය.

විශ්ව විද්‍යාල අධ්‍යාපනයෙන් පසු ප‍්‍රංශයේ ගුරු අභ්‍යාස විද්‍යාලයක පුහුණුව ලැබූ දිනවල නෙරුඩාට ලතින් ඇමෙරිකානු කවීන් හඳුනාගැනීමට අවස්ථාවක් උදාවිය. එම අවධියේ ම චිලි රට නියෝජනය කරමින් තානාපති සේවයට බැඳුණු හෙතෙමේ ස්පාඤ්ඤය, මෙක්සිකෝව, ඉංදුනීසියාව, බුරුමය, ප‍්‍රංශය හා ශී‍්‍ර ලංකාව එවකට (CEYLON) යන රටවල සේවය කර ඇත.

ස්පාඤ්ඤ සාහිත්‍ය ඉතිහාසයේ ‘නෙරුඩි’ නාමය

ස්පාඤ්ඤයේ ගත කළ කාලය නෙරුඩාගේ කවි දිවියේ වසන්තය විය. චිලි රටේ භාවිතා කළ ස්පාඤ්ඤ භාෂාවත් ස්පාඤ්ඤයේ හැසිර වූ භාෂාවත් අතර බොහෝ වෙනස් කම් දැකිය හැකි වූයෙන් නිවැරැදි භාෂා ව්‍යවහාරය සඳහා ස්පාඤ්ඤ ජාතික මිතුරන්ගේ සහාය නෙරුඩාට නො අඩුව ලැබුණි. එවකට බිහි වී තිබූ ‘1927 කවි පරම්පරාවේ’ මහා කවි ගර්සියා ලොර්කා ප‍්‍රමුඛ ලේඛකයන් අතර නෙරුඩා කොතරම් ජනපි‍්‍රය වී සිටියා ද කිවහොත් ඒ සෑම ලේඛකයකු ම පාහේ සිය ග‍්‍රන්ථවල නෙරුඩා ගැන සඳහනක් කිරීමට අමතක නොකළහ.

අල්බෙර්නි (RAFAEL ALBERTI) කවියා සිය කෘතියක (LA ARBOLEDA PERDIDA (නොපෙනී ගිය ලන්ද) ‘නෙරුඩා හමුව‘ රසවත් කොට ඇත්තේ මෙසේ ය.

’සිවිල් යුදමය වාතාවරණය යටතේ පැරිස් නගරයට පිටුවහල් වූ මම දිනක් වීදියක ඇවිදිමින් සිටියදී මහා මනුෂ්‍යත්වයකින් පිරි මිනිසකු දිටිමි. ඔහු ස්පාඤ්ඤ ජාතිකයිනට සත්‍ය සුර දූතයකු වූ ‘පබ්ලෝ නෙරුඩා’ යි.

එකල ගර්සියා ලොර්කා විසින් ලියන ලද ග‍්‍රන්‍ථයක් (පිකාසෝ ගේ චිත‍්‍ර කලාව) ස්පාඤ්ඤ බසින් ලතින් බසට පරිවර්තනය කර ගනු වස් ලේඛකයෙකු සොයමිනුයි සිටියේ. පසුව පබ්ලෝ කළ පරිවර්තනය කෙතරම් සාර්ථක වුණා ද කිවහොත් ග‍්‍රන්‍ථයේ පිටපත් විශාල සංඛ්‍යාවක් අලෙවි වී තිබුණා. පබ්ලෝ අපේ 1927 පරම්පරාවට ඈඳුණේ ඉන් පසුව යි. සීත ඍතුවේ වැහි බර රැයක යළිත් මට ඔහු හමු වුණා. පබ්ලෝ ගේ කවි ස්පාඤ්ඤ විලාසයට තරමක් දුරයි. චිලි රටේ දේශගුණය මෙන් ම භාෂා උච්චාරණය වෙනස්. පබ්ලෝ සිය නිර්මාණවල ව්‍යාකරණ දෝෂ තිබේවි යැයි සිතා නිතර ළතැවුණා. එදා ඔහු මගෙන් ශබ්ද කෝෂයකුත් ඉල්ලාගෙන ගියා.

පබ්ලෝ චිලි ජාතිකයෙක්. නිතර දෙවේලේ මධුවිත තොල ගානවා. ඒ රාති‍්‍රය කෙසේ අමතක කරන්නද? අප එකට ඇවිදින්ට ගියා. රුක් සෙවණක් යටට වී හිමිදිරිය උදා වන තුරු ම කවි හා මධුවිතෙහි රස විඳිමින් ගත කළා. මොහොතින් අප දෙදෙනා ම වෙරි වෙලා... පොලිසියේ රැහැනට අසු වුණා. එය අවාසනාවක්. ඒත් සොදුරු මතකයක්.’

නෙරුඩා ගේ කවිය

පබ්ලෝ නෙරුඩා සිය කාව්‍ය නිර්මාණ විශ්ව සාහිත්‍යයට තිළිණ කළේ ස්පාඤ්ඤ භාෂාවෙනි. ඔහුගේ කවි සරල ය. වැඩි ප‍්‍රමාණයක් නිසඳැස් ආකාරයට ලියූ ඉතා දිගු පදවැල් ය. ඒවා කථාකරන භාෂාවෙන් ලියා ඇති බවට විවේචකයින් දොස් නඟතත් ඔහුගේ භාෂාව පාඨක හදවත්වලට අමතන විලාසයක් ගනී. නෙරුඩා ස්පාඤ්ඤ කවියේ උපමා උපමේය හා සංකේතාදිය භාවිතා කරමින් සිය කවිය ඉහළ තලයකට ගෙන ගියේ ය. ලතින්, ප‍්‍රංශ, ඉංගී‍්‍රසි ආදී භාෂාවන් මනාව දැන සිටියත් හෙතෙම දැඩි ඇල්මක් චක්වූයේ ස්පාඤ්ඤ භාෂාවට ය. ඔහුගේ කවියට තේමා වූයේ හුදෙකලාව, දේශදේශයන්හි මතක සටහන්, දේශපාලනය, දේශාලය, ආදරය ආදිය යි. නෙරුඩා ගේ ජනපි‍්‍රය කාව්‍ය සංග‍්‍රහයන් අතර ’MEMORIAL DE ISLA NEGRA (ආසියාවේ තිස් වසරක මතක සටහන්), ’CIEN SONETOS DE AMOR’’(පෙම් කවි සියයක්), හා ’Veinte Poemas de amor’පෙම් කවි විස්සක්) ප‍්‍රධාන තැනක් ගනී.

අහිමි වී ගිය ප‍්‍රථම පෙ‍්‍ර්මයේ අත්දැකීම් වඩාත් සංවේදීව හෙතෙම කාව්‍ය තුළ රස ගන්වා ඇත.

කෙසේ නම් ළං වෙම් ද
මා ඇගේ තුරුල්ලට
මගේ නෙත මගේ හද
සොයයි ඇය නිරතුරු ව
ඉතින් ඇය තවත් නම්
මගේ ළඟ නැති සේ ය

දැනේ මට පාළුවක්
නිමාවක් නොමැතිව ම
පවසන්ට ඒ බවක්
වදන් එකිනෙක නැඟේ
තැනි බිමේ තණ මතට
පිනි වැටෙන විලාසෙන්

ආදරය පිළිබඳ නෙරුඩා ලියූ කවි තුරුණු හදවත් පුබුදු කරවන සුලු ය. දේශාලයෙන් පිරි සෞන්දර්යාත්මක ගද්‍ය රචනා ද ඔහු විසින් නිර්මාණය කොට තිබේ. ’RESIDENCAI DE TIERRA(භූමියක වාසය) නම් කාව්‍ය සංග‍්‍රහයේ හුදෙකලා වූ මිනිස් මනසක් දෙස ශුභවාදී දෘෂ්ටියකින් බලා ඇති අයුරු දක්නට ලැබේ.

පබ්ලෝ නෙරුඩා සාමය ඉතා අගය කළ කවියෙකි. ’POESIA ES UNA ACCION DEL PAZ’(කාව්‍යය යනු සාමයේ කි‍්‍රයාවක්) කවියකු වීමට සාමය හදවතට ඇතල් විය යුතුය. පාන් හදන්ට පිටි උපකාර වෙනවා වගේ’ පබ්ලෝ සාමය දුටුවේ එලෙසිනි.

ලක්බිමේ වාසය

වසරක් පමණ වූ කෙටි කාලයක් තුළ (1929-1930) නෙරුඩා මෙරට ගත කොට ඇත්තේ දකුණු මුහුදුබඩ ප‍්‍රදේශයේ ය. සුනාමි ව්‍යසනය වූ සමයේ ස්පාඤ්ඤ පුවත්පතක (EL PAIS) පළ වී තිබූ ලිපියක මෙවන් සටහනක් විය.

’සුනාමියෙන් එරට වඩාත් විනාශ වී ඇත්තේ මුහුදුබඩ ප‍්‍රදේශය යි. නෙරුඩා ගේ කවිලොව සැරි සැරුවේ ද ඒ මුහුදුබඩ තීරුවයි.’

නෙරුඩා සිය පද්‍ය රචනාවලද මිතුරන්ට යැවූ ලිපි වල ද ඉතා රසවත් ලෙස සිරිලක් බිමේ තමා ගත කළ අයුරු සටහන් කොට තිබේ. එකල තමාට එලන්, පැට්සි, අර්තියා (ELLEN, PATSY, ARTIYA) නමින් ශී‍්‍ර ලාංකික මිතුරියන් සිටි බවත් තනිකම නිසා මරදානේ පොත්හල්වලින් මලු ගණන් පොත් ගෙන්වාගෙන කියැවූ බවත් ලංකාවෙන් ඉන්දුනීසියාවට මාරු වූ දිනයේ ‘කිරියා’ නම් මුගටි පැටවා ද ගෙන ගිය බවත් කියැවෙන ඔහුගේ කවි සටහන් ඇත්තෙන් ම ලාංකේය හදවත් තුළ අභිමානයක් දනවන සුලු ය.

En donde estuve recuerdo la tierra
come si me mandara todavia
Pasan los rostros – Patsy, Ellen, Artiya
Memorial de isla Negra (කළු දිවයිනේ මතක) නෙරුඩා ශී‍්‍ර ලංකාවේ දේශීය සංස්කෘතියට දැක්වූයේ දැඩි ඇල්මකි. එම්පයර්, ලයනල් වෙන්ඩ්ට් ආදී ශාලාවල නාට්‍ය බැලීම විනෝදාංශක් වූ බව හෙතෙම කියයි. ඔහු අපේ මව්බිමට කෙතරම්, කැමැත්තක් දැක්වූවාද යන්න’ODA A LA ISLA DE CEILAN (ලක් බිමට උපහාර) නම් කවි පෙළින් පැහැදිලි වේ.

යළිඳු එමි ඔබ සොයා
මහ සයුරු තරණයෙන්
තෙමි තෙමී වැහි පොදින්
හිමිදිරියෙ අඳුර මැද
සහන් එළි දකින්නට
දිස්වන්නෙ, අර ඈත
සුවඳ සුදු පෙණ නගන
හරිතවන් රැළි, පෙළක්!
ඔහෝ! ‘සෙයිලාන්’
අතිපූජනීය වූ
මනෝහර දීපයක්!

1929 මාර්තු මස දහ හතර වැනිදා ටි‍්‍රනිඩඩ් (Trinidad) හි විසූ මිතුරියක් (CANDIA) වෙතැ යැවූ හසුනක මෙසේ සඳහන් වේ.

මා දින ගෙවන්නේ ගම්මානයක සිරිය ගත් කුඩා නගරය (වැල්ලවත්ත) කයි. එය මගේ මව ඉපැදුණු තොටුපලේ (Puerto) සිරියාවට නෑකම් කියන්නක්. දවසේ නැවුම් හෝරාව ප‍්‍රයෝජනයට ගනිමින් මා නාන ඇඳුමින් ම වෙරළ දිගේ පියවර මනිනවා. වෙරළේ සුන්දරත්වය මගේ කවි සිත පුබුදු කරනවා. අහසට නැගුණු පොල් රුප්පා, ජලජ ශාක පත‍්‍ර, වැටකෙයා පඳුරු මාව වටකරගෙන! පොස්පරස් කැවුණු කොරල් පර තරු වගෙයි. මල් වගෙයි. මා ඉදිරියේ සුදු පාට පෙණ බුබුළු වේගයෙන් කැඩී විසිරෙනවා. පේනතෙක් මානයේ නීලවර්ණ ක්‍ෂතිජය...

දයාබර මිතුරියේ, මෙය නම් දිව්‍යමය පාරාදීසයක් ම තමයි’

1929 වසර අග භාගයේ හෙක්ටර් (HECTOR) නම් ස්පාඤ්ඤ මිතුරෙකුට ලියූ ලිපියක මෙසේ දැක්වෙයි.

’දිනපතා ම වාගේ මා මුහුදු රැල්ලේ එතී පීනනවා. පසුව සෙවණක වාඩිගෙන බියර්, විස්කි හෝ සෝඩා පානය කරනවා. දිවා ආහාරය සඳහා බැහැරව පයින් ම ඇවිද ගොස් රටේ දේශීය කෑමක රස බලනවා. බත් පිගාන වටේ ට බෙදූ එළවළු, අළුත් මාළු, පපඩම්... කන්නෙ හරි ම ආශාවෙනුයි.

දැන් වැහි කාලය යි. මෙහාට තදින් වහිනවා. ගොරවන, විදුලි කොටන, දිය නොනවතින මහා වැස්ස... එය නරක තෙතමනයක්. රාති‍්‍රයේ භයානක කුණාටුවකින් පසුව මගේ නිවස වතුරෙන් යට වුණා. වත්තේ පොල් ගස් දෙකක් විදුලි සැර වැදී, පිච්චිලා ගියා. මුහුද ඝන යි. නිල් පැහැය නැවතිලා...’

පබ්ලෝ නෙරුඩාට මුල්වරට ලක්බිම හඳුනා ගන්නට ලැබී ඇත්තේ එවකට චිලි රටේ ජනපි‍්‍රය ව තිබූ ලංකාවේ තේ (CEYLON TEA) පානය නිසා බව ඔහු පවසයි. තමා ගෙන ගිය තේ පැකැට්ටුවක් පසු කලෙක අල්මාරියේ කොණක තිබී හමු වූ මොහොතේ ඔහු අතින් ලියැවුණු ’ODA A LA CAJA DE TE’ (තේ පානයට උපහාර) කවි පෙළක් මෙසේයි.

අලි වෙසෙනා බිමේ උපන්
තේ කොළ ග‍්‍රහ ලෝක වගෙයි
නැත සුවඳේ සීමාවක්
පූජනීය බවක් හැඟෙයි

මා ගත සිත සුවපත් කළ
නැවුම් රසැති තේ පානය!
ඔබ වෙනුවෙන් මා හද තුළ
කවි වැල් එතනෙවා වගේ...
අහිමි ව ගිය ඔබෙ සුවඳත්
මල් පෙති නෙත් දුන් සුවඳත්
සමන් පිච්ච සුවඳ මුසු ව
මගෙ කුටියට හමා ඇවිත්!

මෙසේ සොඳුරු මතකයන් ඔස්සේ විසිතුරු කවි සිතුවම් ඇඳ මේ පුංචි දිවයින විශ්ව සාහිත්‍යයේ ඉහළ ම තැනක රඳවා ලන්නට දායක වී ඇති පබ්ලෝ නෙරුඩා අප විසින් සදා සැමරිය යුතු මහා කවියෙකි.

ඉන්ද්‍රානි රත්නසේකර

(උපුටා ගැනීම : සිළුමිණ, ජනවාරි...)

චන්ද්‍ර බිම්බ - නන්දන වීරසිංහ

චන්ද්‍ර බිම්බ

ලොකු බඳුන්
පොඩි බඳුන්
කියා මොන වෙනසක් ද
පෑදි දිය පුරා ගෙන
ගගනතට විවර වූ
එ හැම බඳුනක ම
පුරා හඳ බිඹුව !

නන්දන වීරසිංහ
චන්ද්‍ර බිම්බ - 2004

බැම්ම - අමරසිරි වික‍්‍රමරත්න

බැම්ම

සුප‍්‍රකට
මහා කළු ගල්
දරා ඉන්නා
අප‍්‍රකට
සක්ක ගල් කැට

අමරසිරි වික‍්‍රමරත්න

මම සහ මම - තුෂාරි ප්‍රියංගිකා

කෝ කවියක්? - ජයත් පියදසුන්

කෝ කවියක්?

”සබඳ, කිමද නිහඬව දැන් කලක සිට?”
නිබඳ අසත සුහදන් එබෙමින් නෙතට

සිනා වත ම පා, මගහැර උන් දෙනෙත
මම ම විමසීමි: ‘කවියා’ කොහිද අද?

පසෙක සුදහගින්නේ පැලැහෙත කැකුළු...
පසෙක යුදවදුල්ලේ වැළැලෙත කඳුළු...

හදෙහි එකක් තබා
මොකක් වත් නැති පඬුවන්
කාලයේ තාල බල බල
නගන කොටළු-සිහ වදන්,

‘කවි ලියමී’යි දැපෙමින්
ඇඳගෙන, මනස් ලෝ වැද
වදන් මතින් මත් වී
තෙපලන තොඳෙල් මල් බස්...

‘කවි යැ’යි වැරැද්දේ
වලපතින් ගත් බැද්දේ
ගිරා සර මැද්දේ
කුමන කිවිකම් මෙපුර වැද්දේ!

සබඳ, මුලින් දෙනු මැන පිළිතුරු මෙයට
කිමද අරුත සැබැවින් මෙලොව කවියට?

ජයත් පියදසුන්