හුදෙකලාවේ කටහඬ - මංජුල වෙඩිවර්ධන

හුදෙකලාවේ කටහඬ

තුවක්කුවකට පුළුවන්
හීනයක් වුණත් හිනස්සන්නට
හීනයකට පුළුවන්
උණ්ඩයක් වුණත් නවත්තන්නට

අමාවක දවසක වුණත්
අහම්බෙන්
මහ රෑක
හිරු උදා වූවොත්
නවත්තන්නද ?

ඒ වගේමයි
පාළොස්වකේ ?
අසිනි වර්ෂාව
සඳ නෑ - කළුවරයි - වැස්ස විතරයි.

කොකා ගස්සන
ඇඟිල්ලම තමයි
දිගුවන්නේ
හෘදය සාක්ෂිය දෙසට.
මිටි මෙළවෙනා අත් තමයි දන්නේ
මරණයේ වේදනාව.

හිස පහත් කරගෙන ඇවිදින
මිනිසකුගෙන් අහන්න
මොනවද බිම වැටී ඇත්තේ කියා
ඔහු කියයි
.. ජීවිතය ..

ඇතැම් විට
හුදෙකලාව රමණීය විය හැකිය
කවියට .......
කවිය වුව ස්මරණීය විය හැකිය
දිවියට......
අවසන මරණය.
එහෙත් ස්තිර ලෙසම
මරණය අමරණීයයි
අවියට.

මංජුල වෙඩිවර්ධන