ඔබ - නිකිණි

කිරුළක උරුමය! - කේ නයනා එල් පෙරේරා

කිරුළක උරුමය!

ගූමු ගූමු නද මල් ගොමු තූල
නෙක පහැයන් සුවඳ පෙරා
අම්මේ නුඹ පෙවු කිරිවල
සුවඳ දැනේ මසිත පුරා

ගණඳුර පිරි මිනිස් භවේ
පුන් සඳ ලෙස නුඹ දිලූනේ
හිමකිරණෙන් ගූලිවෙන විට
නුඹේ උණුසුම අප රැක්කේ

කටු අග පිරි නටුවේමයි
සුවදැති ඒ මල් පිපුනේ
ඒ මල්මයි ඵලයන් වී
ලෝකෙට ජීවය දුන්නේ

මව් පදවිය එලෙසින්මයි
නුඹේ දෙනෙතින් මා දුටුවේ
මගේ දියණිය ඉපදුනදා
නුඹේ කිරුළයි උරුම වුනේ

නෙක සිතූවිලි පදවැල් වී
ලියවෙන විට කොළය පුරා
පෙවු රන්කිරි දුන් සෙනෙහස
මැනිය හැකිද මෙතෙක් කියා

දරු පැටවුන් නික්මුන දා
උන්ගේ ලොවේ කැදලි තනා
ගැලූ කදුළේ උණුසුම ඇත
අම්මේ මා මියෙන තූරා

මගේ දියණිය හෙට යනව්ට
මගේ ලොවෙන් මෙලෙස පලා
නුඹ පෙළනා තනිකම මිස
ඉතිරිවේද සතූට සදා?


කේ නයනා එල් පෙරේරා